Yasaklansa da ismin dudaklarýma
Yüreðimde
Hani tutsam ellerinin
Tutsam da
Yansam
Kaç bin kere de yaþasam
Bir ömrü
Bir anlýk nefesime
Nefesin deðse
Çoraklarým yeþerir yeniden
Suskunluðuma bir sus daha koyup gömüyorum o zaman’
Haykýrýþlarýmda
Aþkýn
Rengi büyür
Seni koydum yerine
Sen
Bile sökemesin
Parçalanýr gökyüzü
Kopsa da kýyametler her çatlayan tohumdan
Sevdan büyür
Büyürsün yüreðimin çatýsýnda
Büyürsün iþte her çatýldýðýmda çatarsýn yürek yürek
Ne sen bir gelincik
Nede ben bir gökkuþaðýydým
Nefes nefes aldýðým
Külünden doðan
Yalnýzlýðým dökülür gecelere
O
Geceler ki tanýr beni
Her sessizliðimde
Sevdamý çizmiþim
Her enleme her boylama
Yörüngemsin, þimalimsin
Iþýk ýþýk vururken gözlerime
Ýçimdeki mavi yangýnsýn
Susuyorum
Sustukça kelimeler büyüyor yüreðimde
Boðuluyorum
Saçlarýnýn renginde
Kýzýl þafaklara mý gebe
Dur diyorum
Dur
Bir yarýn daha var
Bir güneþ daha var yamaçlarýmdan taa yüreðime kadar inen
Bir nefes daha var yeniden soluk veren
Bir ruh daha var çocuk çocuk gülen
Sen sus dedikçe
Ben susuyorum
Yine ýslanacaðým ellerim sana doðru
Tanrým
Sustukça büyüyor kelimeler
Yürek yürek atýyor kaleminden her nefesin
Gözlerimde
Gülüþün saklanmýþ
Nergislere
Hani çiçekte öz gibi
Saçlarýndaki ýþýk
Sabah güneþinin vurgunuydu
Kendi içindeki çýðlýk
Arýnmýþ bir aþk ruhun derinliðinde
Özlem hasretleri yaksa da içindeki alevdir
Iþýktýr
Varoluþtur
Ýlk haliyle
Ýþte bendeki sen hali
AZE
Mahir ULAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.