KOCAMAN OLMAK İSTERDİM
Daha küçücük bir çocukken; hep derdim keþke büyüsem kocaman olsam diye..
Sürekli hayalini kurardým öyle günlerin
Çabucak büyüsem de her istedigimi yapabilsem diye.
Kocaman olunca kocaman olurdum iþte derdim
Akþam olunca erkenden eve gitme derdim olmazdý
Ýstedigim saatte yatardým, ne karýþaným olurdu ne bir þey söyleyenim
Çocuklugum çok sýkýntýlý geçti
Ayakkabým eskise yenisini alamazdým
Arkadaþlarým güzel giyinirken ben giyinemezdim
Tarlalarda sýcagýn altýnda çalýþarak geçti çocuklugum
Daglarda, bostanlarda inek otlatarak..
Ama mutluydum hemde çok, gözüm kapalý güvenebilcegim dostlarým vardý
Çocuk aklý iþte kocaman olunca anladým çocuklugumun kýymetini
Evet þimdi kocaman adam oldum, her istedigimi aldým
Lakin hiç bir zaman çocuklugumdaki kadar mutlu olamadým
Etrafým iki yüzlü sahte insanlarla doldu taþtý
Kahpe dostlarým oldu arkamdan iþ çeviren
Nerden bilebilirdim aslýnda çocuklugumun büyük bir nimet oldugunu
Küçükken derdim ya büyüsemde kocaman olsam diye
Evet kocaman oldum..
Þimdi tekrar küçük olmakistiyorum...
Bir daha küçük olamayacagýmý kocaman olunca anladým :((
ÇOCUKLUGUNUZUN KIYMETÝNÝ BÝLÝN !
HAKAN KARAKAN (Sukun þaiR )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.