yorgundum...
iliklerime kadar yalnýz
içimin alacakaranlýðýnda ,
çehresiz gölgeler dokunuyordu
yüreðimin sesine...
kendime yabancý bir düþte
solgun bir günbatýmýydý
sensizliðim...
vakitsiz tükenmiþ nefes gibiydi sevda
acýsý sýzým sýzým
her gece daha bir uzuyordu sessizlik
ve yokluðun
daha bir dayanýlmaz...
ruhumun kýskaçlarýnda
iþkencedeydim
gözlerinsiz...
kimseler bilmiyordu
intihar ediyordu þiir...
namluda adýn
tetikte adýn
ÞAHBEYÝT
FATÝH ÞAHÝN IÞIK
[ /kalin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.