Yağmuristan

Gerçeði yüzüme kustuðu gün
Ben Tanrýnýn en büyük hayranýydým.
fakat þimdi neden suskun
yoksa benim piþmem mi lazým

Azrailim,Azrailim
Kanatlarým...
Bana senin ilgin lazým.
Sen
þen kahkahasýnda,bebeksi miskaller olan Tanrým.

Ne olursun kimseye benzeme
Yeryüzüne dönüþme yarabbim.
Çünkü zemin,çarpýk ve ruhsuz
Tehlike ve çýkar kokuyor
Vahþi hayvanlar gibi insanlar
Gittikçe ’ötekine’ dönüþüyor


Tanrým Tanrým
Bana senin ihsanýn lazým
Sen,çocukluðumdaki kahramaným
ben seni
Uçsuz bucaksýz kavramýþým


Beni,sýk aðaçlarýn içerisinde býrakma
Kucakla ne olur kanatlarýnla
Ki zaten
Sen Pirsin.Teksin,yeksin,azimüþþansýn,rahman ve rahimsin
Bizi merhametiyle baðýþlayansýn
Hu


Sanrým,sanrým
Beni sarýyor itikatsiz canavarlar
Gözlerime uyku girmiyor,hani nerede o ,uhudda bedirdeki kahramanlar!
Örümcekler,
örümcekler örüyor,
Ve gözlerim bambaþka alemleri görüyor.
Zehirli diyaloðlar


Beni çocukluðumun masumiyetiyle çaðdaþlaþtýr
Sana kuvvetim ve inancým
Bir melekten daha fazla
Öyleyse
Beni yeniden
Sýrýlsýklam aþkla tanýþtýr
Hiç bir yaðmurun eriþemeyeceði


Hudey hudey pir aþkýna
Sen yardým eyle düþküne
Adaletsiz padiþahýn
Canavar girsin köþküne

Sen gözleri maviye çalan...



Sosyal Medyada Paylaşın: