Yapraklarýn arasýndan güneþ okþuyor yüzümü, Ellerin gibi... Ruhuma zamanlý zamansýz bir huzur yayýlýyor, Sesin gibi... Hep yanýmdaydýn,hiç taþýmadým seni.! Bir dost gibi... Sinemaya gitmek istedim bugün, Aklýma ilk gelen sendin, Bir arkadaþ gibi...
Çocuklarýmý özledim dün gece, Boþ ranzalar hüzünlendirdi beni, Sana yollamak istedim hüzünlerimin güz rengini, Bir sýrdaþ gibi...
Sana anlattým görünmeyen ben’i, ÇIPLAK bir ÇIÐLIK gibi....
Seni yazmak,seni anlatmak istiyorum ’aþksýz kalabalýklara,’ Þiir gibi... Yaþama sevincim ýþýl ýþýl... Ellerinde saçlarým uyuyor her gece, Sevgi gibi....
Dünyaya meydan okuyorum,anasýný satmýþým dertlerin! Þarkýlar mýrýldanýyorum evde,yolda,arabada... Aþk gibi... Eleleyiz her an,aklýmda,yüreðimde,gözlerimde, tüm þarkýlarda,karaladýðým çizgilerdesin, Sevgilim gibi...
Önyargýsýz,önkoþulsuz seviyorum seni, Çýrýlçýplaðým.! Gel, gözleri çocuk dünyama, ’ÝNSAN’ gibi...
... Sosyal Medyada Paylaşın:
ALPEREN OZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.