ACIMADIN

Umutlarým döküldü avucuma
Köklerim sarsýlýr sancýlarýmda
Ne kadar hoþgörü ile baksamda bahtýma
Hazanýnda savrulur yapraklarým
Yüreðimin aðrýsýnda

Yýllarca besledim sevgi ile
Yeþersin boy versin
Çiçekler açsýn istedim dallarýnda
Deli rüzgar savurdu tomurcuklarýný
Acýmadý emeklerime

Kuruyan dallarmýydý çýtýrdayan
Yoksa gönül evimin duvarlarýmý
Sararan yapraklarmýydý yerlere düþen
Yoksa yorgun bedenimmi
Çaresizliðin önünde diz çöken

Hayrunisa þenel siyah gecem
ARÝFÝM ABLAM CANIMSIN ÇOK TEÞEKKÜR EDERÝM AÐLATTIN BENÝ ABLASININ BÝTANESÝ
NÝSA
Yaralar elbet kabuk baðlar
Sensiz güne yalnýz çöktüm
Ýki gözüm sessiz aðlar
Gittin sanma yaþým döktüm

Bahar dedim gelmez oldu
Açan gülüm hüsran buldu
Nisa gör ki seven kuldu
Gittin amma dudak büktüm

Hani neydi bana sözün
Ýnan görmem senin yüzün
Kazýr atar kalmaz izin
Kalpten seni inan söktüm

Kader dertli çalar sazým
Böyle yazmýþ yazan yazým
Aðýr geldi cilvem nazým
Ýnan sýrtta kambur yüktün

Arif BARAN (ARÝFCE)
Sosyal Medyada Paylaşın: