BİZİMDİR
B Ý Z Ý M D Ý R
Ayaklarý çýplak, eli nasýrlý,
O köylü vatandaþ, bizimdir bizim!
Tek odasý olan, çullu-hasýrlý,
O toprak damlar da, bizimdir bizim!
Bir lokmacýk olsun, haram yemeyen,
Ekmeði bulursa, katýk demeyen,
Yine de hayattan, býktým demeyen,
Dirençli insanlar, bizimdir bizim!
Haberi olmayan, köþkten-yalýdan,
Süpürgesi, ibarettir çalýdan,
Çulu da, deðerli olan halýdan,
Gariban insanlar, bizimdir bizim!
Leb demeden, leblebiyi anlayan,
Þýmarmayan, büyük sözü dinleyen,
Yýllar yýlý, inim inim inleyen,
Çilekeþ yurttaþlar, bizimdir bizim!
Bebeðini iþ baþýnda doðuran,
Çocuðunu doða ile yoðuran,
Ýpliðini, eðirtmeçle eðiren,
Fedakar analar, bizimdir bizim!
Küçücük yaþýnda, dantel iþleyen,
Onunla, mutlu bir yuva düþleyen,
Üç yaþýnda çalýþmaya baþlayan,
O köylü bacýlar, bizimdir bizim!
Tütününü, piposuna dolduran,
Anýlar anlatýp, bazen güldüren,
Kederi yok edip, gamý öldüren,
Yaþlý amcalar da, bizimdir bizim!
Olsa da, seksen beþ-doksan yaþýnda,
Titreyen elleri, uzman iþinde,
Yaþama sarýlmýþ, umut peþinde,
O yaþlý nineler, bizimdir bizim!
Arif unutur mu, o insanlarý,
Onlar yurdun damardaki kanlarý,
Ýsyan edip, çýkmasa da çýnlarý,
O yoksul insanlar, bizimdir bizim!
Arif GÖLGE
(Mersin, 13 Nisan 2002)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.