Gizlemek bazen acý veriyor insana Olmadýðýný bile bile beklemek hayatta Dönmeyeceðini bilerek bekliyorum gözyaþýmla Soldu tüm çiçekler açmýyor güller anamýn suratýnda
Olmuyor iþte yapamýyorum sensizlikle Güller donatýyorum hergece o kara topraða Ellerinden son kez öpmek istedim izin vermediler son yolculuðunda Dert býraktýlar içimde o gülüþümü geri verin bana
Kimse istemezdi böyle olmasýný bu hazin sonu Kara toprakla kucaklaþman bu filmin son senaryosu Dublorün olmak isterdim benim arkadamdan gözyaþý dökmen en büyük umudum du Olmadý iþte yapamadýk yaþayan onca amaçsýz insan topluluðu
Dalmýþtým en güzel hayal alemine Dürtüyorlar beni uyan gidiyor sevgili rüyalar cennetine Güller donatýyorlar etrafýný en büyük sessizlikle Elini tutamýyorum affet ne olur benide götür diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
'İsmailAydın' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.