Koşmak gibi kuş peşinde
Koþmak gibi kuþ peþinde
Koþmak ekmek peþinde
Koþmak gibi kuþ peþinde
Þehirdeyim
Beni köyümden kopardý ekmek parasý
Kutsaldýr ekmek parasý...
Helal ve tertemiz...
Ekmek parasý ateþ
Ekmek parasý için geldim þehire
Ýki gözüm çýksýn baþka amacým varsa þehire gelmemde...
Haydi tam vakti þimdi dedim kendime
Yaþ on üç
Korksun senden fakirlik
Boynumda sarý yýlan gibi fakirlik
Bebeklikten beri fakirlikse elbisen
Göçmen kuþlar kahramandýr gözünde
Küçücük bir köyün sofrasýna oturdukça
Büyük þehirler rüyalarýnýn süsü olur
Panzehiri tek büyük þehirdedir fakirliðin
Köy fakir ana cici ana üvey ana þehirler...
Haydi tam kuþ kovalama vakti þimdi
Yaþ on üç olunca
Öyle büyüdü ki ellerim
Büyüsün büyüsün
Sýðmaz böyle büyük eller köy sofrasýna
Küçüktür köyün sofrasý
Büyüktür kurulan hayaller þimdi yaþ on üç
Büyüktür gözler
Konya yetmezse gideriz Ýstannbula
Ekmek parasý güneþ
Ekmek peþinde koþmak
Koþmak gibi bir þeydir kuþ peþinde, kuþ uçarda uçar
Þehirden þehre gezdim durdum ekmek peþinde
Eðer uzak bir þehirse kaderin sana seçtiði
Üretilir de üretilir korkular,hep korkular
Yaðmur önce sýgaramý söndürür,sonra ümitlerimi...
Aðlarým
En uzak bir þehir de olsa kaderin sana seçtiði
Haydi kalk yürü yolunu
Korkusuzca gidebilirsin o þehre
Köyün kandilleri
Nurlu kelimeler çýkýnýnda
Bir de annenin dualarý
Bir fidan olsan ekmek peþinde koþarsýn
Sökülüp bir fidan gibi gelinen þehirler
Bir üvey anne çimdikler de çimdikler
Ceylan gibidir yüreðin bilinmez
Oklanýr da oklanýr
Güneþ kaynatýr baþýmý,kaynatmaz aþýmý
Aç kuþa kurulur tuzak
Þehir benzemez köye uzak mý uzak
Ýki elim kýrýlsýn uzandýysa harama
Ekmek parasý ýþýk
Haydi yürü
Iþýða yürüyeceksin sen
Kirli ayaklarla mý çiðnedim þehir seni
Neydi zorun
Bu ceylaný ürpertmek için yeterken bir bakýþ
Her sokak ,her pencere ok bakýþ
Gerekli miydi bu kadar çok bakýþ
Evler önce kucak sonra yýlan olur...
Bir kelebek diken dalýna konmuþtur
Gül murat eder
Yastýða baþýný koyunca
Anne fotoðrafý koklanýr da koklanýr
Haydi yürü dedim kendime
Iþýða yürüyeceksin sen
Gerek yok gibi yok baþka tanýdýk
Güneþ tanýdýk,ay tanýdýk
Kaç gece kaç gece
Sandým cehenneme düþmüþüm
Haydi yürü
Iþýða yürüyeceksin sen
Fakirlik göz yaþlarým doldurur mu bilmem kuyunu
Bilmem boþuna mý annemin fotoðrafýna bakýp bakýp aðlayýþým
Ateþten mi cehennemden mi aldýn huyunu
Fakirlik usan artýk
Yeter artýk
Yýllar yýlý içirdin içtik suyunu
Cehennemden mi aldýn ateþten mi suyunu
Ýçtikçe yandýk
Haydi yürü dedim kendime
Iþýða için öleceksin ,yýlmadan yürüyeceksin sen
Bin cehennemde yanarýz
Yanmayýz artýk sende fakirlik
Çocuklarýmýz yanmasýn diye
Biz bir cehennemde uyandýk
Dünyada var mý ki, cennet...
Biz bin cehennemde uyandýk
Yolunda ölmeye razýyým ekmek parasý
Çocuklarýmý mutlu göreyim yeter
Yürüyeceðim bu sivri taþlý yolu
Yolunda ölmeliyim ekmek parasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.