Sana martýlardan gökyüzü ýsmarlamamý ister misin Islak bakýþlarýmý hýrpalayan kaç dalgayý seversin Peki, denize maviliði ile okþatsam saçlarýný Yahut kayýkçý kavgalarýna býraksam dilimin küfürbaz yanýný Gülümsemen için kaç yakamozla ýþýtmalýyým göz bebeklerini Bilmem ki
Tespih taneleri bilir öfkelerimi, Ýmamesinde tedirgin sokak naralarý Kaç kez kýrkikindi yaðmurlarýyla, Gözyaþlarýmýn üstünü üþümesin diye örttüm Ve kaç sefer bekledim kalabalýk vagonlu sevda trenini, Seni kaybettiðim son garda
Henüz avuçlarý terlemeden intihar etmiþti ben de mutluluklar Ve sen, ana rahmine düþmemiþtin daha Yaralarýmdan öpülesi kanlar akmaz Üzgünüm, saçlarýmda iki büklüm bir çocuk uyuklar Pazarlýksýz sevdim acýlarýmý, Çalýntý düþlerde buðday sarýsý hayallerim susuyor Ve bu þehir Her seferinde beni kusuyor!
Hâlâ ayný ritminde mi sanýyorsun kalbimi Güneþi tanýmayan çocuklar gibi üþüyorum, Hüzünlerin aklýmý çeldiði günden beridir Ne gelincik tarlalarý rengarenk gülümsüyor Ne serçeler mavi derinliðine kanat çýrpýyor
Anlamýyorum, hiçbir duvarý yaslanýrken incitmemiþti sýrtým oysa Sadece ýsýrýlmýþ izmaritler biriktirmiþtim biraz, Kapýndan ilk adým atacaðýn yere Ne sana geliþimi hissedebildin, Ne de sokaðýnda sokak köpekleriyle bekleyiþimi Son bir kez daha gel dersen, Kahvesi solmuþ yorgun gözlerime sormalýyým helallik isteyerek Yine de bilmem ki
uytun ...........
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.