YARALI GÖNLÜM

Söylemeyin anneme buralarda garibim,
Garibin ekmeðini bölmek istemiyorum.
Bilenlere sorsunlar bu dünya da ben kimim?
Bu acýlar içinde gülmek istemiyorum.

Ateþler de yanarken can bedende üþüyor
Karnýmda ki aðrýlar sanki taþlar düþüyor
Sýlada ki dostlarým göz önümden geçiyor,
Çaðýrsalar yanýna gelmek istemiyorum.

Melekler cennetine götürürüz dediler
Geride kalanlarý süpürürüz dediler
Sende ki acýlarý bitiririz dediler,
Bu hikmetin sýrrýný bilmek istemiyorum.

Uzatma yeter artýk beklemekten usandým
Sevdaya düþtüm yine çýra misali yandým
Bana arka çýkanlar hasretlik çeker sandým,
Yaþadýðým yýllarý silmek istemiyorum.

Varsýn yaylalarýn da koyun kuzu olmasýn
Binbir renkli çiçekler çok erkenden solmasýn
Ýsterim ki yolcular yollarýndan kalmasýn,
Çekilen çileleri görmek istemiyorum.

Doðanay’ým sandým ki ayrýlýk bana yeter
Ocaðým sönse bile baþýmda duman tüter
Bahçeler kurusa da evimde güller biter,
Hasretlik çeke çeke ölmek istemiyorum.

Kemal DOÐANAY

Sosyal Medyada Paylaşın: