DUY ALİ YOZ ALİ (2047)
Sevgi çarký durmuþ diþler sýyrýlmýþ,
Benlerin çarklarý nefse kayrýlmýþ,
Sömüren ezilen diye ayrýlmýþ,
Duy þeytan, yoz þeytan, ýslah olasýn.
Nefs, benlik meclisi tilki mi tilki,
Bu ne sondur nede baþlangýç ilki,
Doðrular zar aðlar kýyamet belki,
Duy þeytan, yoz þeytan, ýslah olasýn.
Benlik çok oburdur eþeðin biri,
Derime dadandýn yüz diri, diri
Ey softa düzenbaz saflýk kibiri,
Duy þeytan, yoz þeytan, ýslah olasýn.
Ýnsanlýðýn kýymetini bilseydim,
Çözerdim sýrýný temiz ölseydim,
Hacý, hoca, dursun kendim olsaydým
Duy nefsim, yoz nefsim, ýslah olasýn.
Gül verme elime diken tutarým,
Sevgi için bile zehir yutarým,
Benliðim, nefsimi çöpe atarým,
Duy benlik yoz nefsim ýslah olasýn.
Þeytan dan da þeytan benlikli insan,
Dil ayrý öz ayrý deðiþik lisan,
Çiy Ali Uzun’un babasý Hasan,
Duy Ali Yoz Ali insan olasýn.
6 Nisan 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.