Ruhum yaralı, biçare gönlüm hicrana sevdalı!

Bilmem ki hangi kelam kifayet ediyor
Sabrýn edebine, izanýn saadetine sukut etmek kar etmiyor
Hüzün hali sineyi daðlýyor, düþler, düþüncelere ram olmak için geçit vermiyor
Umut soluyor, þevk sarsýlýyor, neþe kaybolup, ruhumu sýzlatýyor, arayýþ ve firkat iþtiyaký dinmek bilmiyor

Gül misali naif ve zarif olmak isterdim
Baðyi ve bedevi halin berduþluðundan sýyrýlmayý dilerdim
Gülen gözü, asude gönlü, ülfetli simalarý görünce içim gider, ah u figan ederdim
Ýmrenmek ve ibret almak adýna nazar etmeyi nasýl iþtiyakla ister ve muhabbet etmeyi ne çok hissederdim

Arzular muvazene içinde olmalýdýr
Ýrade hevese boðulmadan yol alýp, aklý dumura uðratmamalýdýr
Pasif vicdan, gönlü yaralar, ruhu daraltýp hissiyatý tarumar ederek ufku karartmamalýdýr
Ýnsan gönül gözüyle temaþa etmeyi, basiret içinde yaþamayý, erdem ve fazilete ram olmayý arzulayýp, yol almalýdýr
Kalbin ve ruhun þerefi Rabbimiz tarafýndan vaat edilmiþ bir hakikattir, onsuz heves kulu felaha mý erdirecektir, izana sorulmalýdýr

Habibi Kibriya hakkýyla tanýnmadýkça meþk olmaz
Kulluk kimliði ve hassasiyeti halin mecrasýnda filizlenmeyince, iman aþkla buluþamaz
Ömür, ecele havale edilmiþ bir sýrr-ý sevdadýr, akýl ve irade bakýmýndan kitabý yazýlan bir idrak timsali romandýr, kuþku duyulmaz
Mizan kime hasret, Arasat ne büyük ve haþyete amil saadet, ihlas ve inayet vuslata tabi kýlýnan bir hassasiyet-i saadet, kul hakikatten kurtulamaz

Mustafa Cilasun








Sosyal Medyada Paylaşın: