kuþ cývýltýlarý ve telaþlý çocuk sesleri karýþýyor birbirine gün biterken ve bir eþek sýpasý koþturuyorlar bayýrdan aþaðý. ah karakterimin çocuk kalmýþ saflýðý hadi bana yaþamayý sevdir yeniden hadi beni inandýr insan oðlunun en eski hayaline beni cennete inandýr
sol yaným kurak yaz gecesi hafýzamýn içinde savrulan zamanýn ince tülleri uzatýyorum kollarýmý çýrýlçýplak terli ve susamýþ bir kadýný dolduruyorum avuçlarýma boðazýmda tonu sert pütürlü bir hüzün düðümlü þimþekler oluþturan yüklü bulutlar gibi sürtünerek boþalmak istiyorum aydýnlatýp son bir kez geceyi
sað yaným dað baþý serinliði akdenizde sessiz bir kasaba sevdim insanlarýndan çok o ince uzun tozlu yolu gitmekle kalmak arasýnda… bir kavak aðacýnýn yapraklarýnda savruluyor türkümüz geceyi dinliyorum portakal çiçeklerinin kokusunu… gözleri bol yýldýzlý gökyüzü gibi ýþýl ýþýl nerde þimdi… ah karakterimin çocuk kalmýþ saflýðý býrak hayal kurmayý
Cevher Çakmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Mısralık Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.