YORULMA SAYDIN

Þimdi anýlarda kalmazdý adýn,
Gül diye dikene sarýlma saydýn.
Sen kendini kendin yaktýn be kadýn,
Namert sofrasýna kurulma saydýn.

Demiþtim oyuna çabuk gelirsin,
Uçacaðým dersin yolda kalýrsýn,
Ava cýkan avlanýr derler bilirsin,
Düz ova da sende vurulma saydýn.

Þimdi hiç aðlanma haydi yoluna,
Çok aðýt yakarsýn gülün dalýna,
Tasan senin olsun tak sol koluna,
Ýte merhem diye sürülme seydin.

Ben derim ki sevmek zor bir zanaat,
Seven insan eder zora kanaat,
Kim ne derse desin sende kabahat,
Keþke bu sözüme darýlma saydýn,

Aðýr gelebilir sözlerim sana,
Bilirsin karýþma diyordun bana,
Atardým mazini belki bir yana,
Dost bilip düþmanla görülme seydin.

Ozan Zekim derde sözüm biline,
Meyil verilir mi elin gülüne,
Nerde ýslanmýþ san orda siline,
Geri dönüp keþke yorulma saydýn...

OZAN ZEKÝ TUNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: