O kadar zaman geçti ki aradan Sensizliði bir kýrbaç gibi saklayan sessizliðim, Takýlýr saçlarým avuçlarýma darman daðýn, Ve dilimin ucunda senin adýn...
Sensiz gecelerin þafaðýný özler oldum Kýrlagýç vuvasýnda çýrpýnan bir kuþ gibi Kollarýnda olmayý,o içime iþleyen gülüþünü Beni sevdiðini söylemeni özledim...
Her yeni doðan güne devrettim sensiz geçen günümü, Üzerine sevda tomurcuklarý ektim... Çið tanesi gibi üzerine gözyaþlarýmla örttüm.. Ama yine de yediðim darbeleri yok edemedim...
Artýk her akþam yýldýzlarýn delice seviþtiði gözlerinden, Ýhtiras çalýyorum sen diyen þu aciz bedenime Ve günahlarýmý çýkartýyorum yamalý cübbemin cebinden... Meleklerin gözlerine ayet ayet seni okuyorum..
Kanatlarý yeni çýkan bir serçenin Masum çaresizliðiyle....
TUANA ÇELÝK....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuana Çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.