Sýzarken ayýn þavký Penceremin kýrýk kanadýndan Ayaza çalan düþlerimle Buz kesiyor bedenim Yokluðunda Bam teline nikahlýyorum tezeneyi Önemsemiyorum Beþ kala yada, on geçe
Ýfþa ettiðin her kavþakta Sana çýkan tabelalarý söküp atýyorum Sana kýyamdayken,adýný zikreden Bilcümle heceleri çizerken Ne fark eder Ha beþ kalmýþ,ha on geçmiþ
Pusulamýz çentik atarken izbe sokaklara Caddeler yasta Unutulduðumuz köþe baþý dargýn bize Sühunetin faslýnda Ayyaþ naralarý çýnlýyor kulaklarýmda Ve tüm þehir alabanda Üzerimize gülle yaðýyor Hatýrladýðýmda adýný Her þeyi unutma çabasýyla meþgulken Umursamýyorum Beþ kala mý,on geçe mi?
Yüksünmeden gideceðim Elimde avucumda sana ait Ne varsa býrakýrken Sakýn ha aklýnda tut Varacaðým yer senli olmayacak Ne beþ kala,ne on geçe
Seni sana býrakýp Tasý taraðý toparladýðýmda Yalnýzlýðýn asude nefesi ensendeyken Tek baþýnasýn Denizin grisinde ýslanýrken Yüzüne vuran damlacýklar Gözyaþlarýna karýþtýðýnda Düþünme sakýn Beþ mi var,on mu geçiyor?
Yetmeyecek uyumana Hicran-ý gam makamýnda þarkýyý dinlerken Gözkapaklarýna çöreklenen aðýrlýk Ýrkildiðinde Çoktan terk etmiþ olacak peronu O zalim tren Beyhude deðil mi? Zaman denen mevhumda Beþ kalmýþ,on geçmiþ!
M_ZORLA
Resim Nuri CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
mzorla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.