Pencerenin Arkasındaki Kız
Hayat onun serçe parmaðýndan baþlamýþtý,
Canýný yakmaya…
Gören gözleri sisli perdelerin ardýnda
Yavaþ yavaþ körleþti.
Ekmek kuyruðundaki yaþlý teyze
Kahvehanedeki emekli asker ve nicesi
Ona ruhlarýný kapatmýþlardý.
Kemikleri ne kelime
Ýlikleri sýzlýyordu soðuktan…
Bir kalbin yavaþça ikiye bölünüþü,
Annesi ve babasý olmayan bir kýz
Kime anlatacaktý içindeki yarayý?
Tezgahtar usulca öne eðilip sordu,
‘Hala bekleyecek miyiz?’
Aldýrýþ etmedi.
Onu parasýzlýk deðil,hayatýndaki
Fakirlik ince ince yiyordu
Bir anda gökten 3 elma düþtü,karlarýn arasýnda
Eðildi usulca onlarý almaya
Lakin bir anda kendini yerde
Buldu…
Üzerinde açlýktan gözü dönmüþ insanlarýn
Tekmeleri ve haþin vuruþlarý
O an anlamalýydý,hep pencerenin arkasýnda kalmalýydý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.