kutsal mabetlerin çatlamýþ dudaklarý öperken alnýmýzdaki günahý dalgalarýn derini yalamasý kadar yaladýk hayatý
çoðunlukla bir eylül sabahý dökülen günlerimizi toplarken sokak lambalarý karanlýðýn kýblesinde sararrtýk bu zamaný
doðduðumuz köyler ne kadar uzak eteklerimizde ölgün çocuk hatýralarý unuttukça kýrýlýyor düþlerin kanatlarý bu gurbetlik bizim biz harcadýk tenimizde baharý ölmek için çok erken yaþamak için hatýrlamak gerek hayatý
manyak diyorsun bana sözlerim yeterince ifþa ediyor içimdeki sevdayý evet biraz deliyim ve yýkýlmadan akýllanmak istemiyorum aðzý mühürlü düzenin yamalý saraylarý
utangaç martýlar gibiyiz maviye muhtaç denizlerde unuttuk çýðlýklarýmýzý çakýl taþlarý giyinip tenimize metal rengi þehirlerde masal sektiriyoruz gerçeði ele vermesin diye karartýp bütün camlarý sanal sahillere demirliyoruz korsan hazlarý bu kirlenmiþlik bizim unuttuk masalýmýzý
Arzen A T A Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzen Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.