Her gece seni sevmiyordum Uyandýðýmda benimle kalkýyordun Gündüzü seninle yaþýyor, Ancak gece anýmsadýðým gerçekle Yine seni sevmiyordum
Belkide vazgeçmeliydim senden Ýyiden iyiye kaybediyorum kendimi Bak yalan da söyler olmuþtum En çok kendime,her gece... Çekinmeden.en yüzsüzünden
Kýzgýnlýktan kýzaran yüzüm Sýktýðým ellerim,bir de þiþmiþ gözlerim Bir süre öylece bekledim Ýyikide gelmeyecektin ve gelmedin O gece de seni sevmiyordum Bu gece de sevmiyorum Ama gündüzüme gelme,korkuyorum Her gündüz seni seviyorum
--Keþkelerden sýyýrdýðým sözlerimi Belkiler alsada gizlice Bittilerle bitirdim hepsini sinsice Her gece... Laf geçiremediðim gündüzüme gelince Bir keþke ardýndan baþka bir keþke Geceye malup bir ümit bendeki iþte---
Ayþe Betül Sosyal Medyada Paylaşın:
sadece betül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.