Býçak arasý,sancýlarla gülüþtük. Son görüþmemizdi! Ýçimizin sote duvarlarý arasýnda sakladýðýmýz ne kadar güzel söz varsa,sarf ettik. Umursamadan,bakýþlarýmýzýn çarpýþtýðý,dudak mýrýndan malarýyla. Özlemiþtik!aslýnda. Yakýn iken,uzaktýk her iklim bize karþý biraz telaþlý,biraz endiþe barýndýrýrdý,kimsesizliklerinin sorgu maðduru beyaz güvercinler ile. Kalp yarasý,sevdalanmalar belirginleþirdi. Öfkesi küçük olan büyük hatalar içinde diriliþe geçe bilirdi. Toprak baðrýna kara bir leke , olacak güneþ ellerinin,yere batan utangaçlýðý belli ki niyetliydi gitmeliyim demeden önce gözlerinin yaz fesatlýðý. Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.