Güzellik teþhiri olur her bahar, Yeþili bir baþka, alý bir baþka, Ya Rab ne harika sanatlarýn var, Çiçeði bir baþka, gülü bir baþka..
Çiçekte o sevgi hep hissedilir, Neler anlatýyor anlayan bilir, Güzellik elbette güzelden gelir, Yapraðý bir baþka, dalý bir baþka.
Durmadan bal yapar zehirli sinek, Süt çeþmesi bize bak deve inek, Kimisi rýzýktýr kimisi binek, Balýðý bir baþka, fili bir baþka.
Her bir kuþun ayrý naðme dilinde, Dallar ihsan sunar meyve elinde, Ýnsan bir hoþ olur sevda selinde, Yaðmuru bir baþka, seli bir baþka.
Her bir canlý ayrý halle konuþur, “Vazife” denilen dille konuþur, Toprak; yaprak çiçek gülle konuþur, Edasý bir baþka, hali bir baþka.
Kim kuru semadan yaðmur indirir? Kim aciz tohuma aðaç bindirir? Akýl tesadüfü nasýl sindirir, Rüzgârý bir baþka, yeli bir baþka.
Nice nehir ýrmak çorak topraktan, Akar deniz gibi hep akar çoktan, Rabbim yaratmaz mý her þeyi yoktan? Denizi bir baþka, gölü bir baþka.
Bülbül niçin neden seversin gülü? Arala perdeyi arala tülü, Hala görmemiþsen yüreðin ölü, Ovasý bir baþka, çölü bir baþka. Her þeyde hikmetin eli bir baþka.
Bahçelievler/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.