Senin gönlünde
Ne çabuk deðiþiyor mevsimler,
Güneþinle iliklerime kadar ýsýtýyorken
Buz tutturuyorsun birden...
Hüzün mevsimine döndürüp kalbimi
Kýrýveriyorsun paramparça...
’’Sen, ne güzel gülüyorsun,
Öyle ýsýtýyor ki bakýþlarýn’’
Derken,
Tam sana alýþmýþken,
Gidiveriyor o sevdiðim insan,
Tanýyamýyorum bakýþlarýndan...
Þüphe elbisesini giymiþ,
Zulüm kýrbacý elinde,
Bir zehir ki dilinde,
Ölüyorum kahrýmdan...
Senin yüreðinde sevgi
Ýpekten bir yumak,
Ýlmek ilmek örüyorum...
Örüyorum...
Sonra bir kör düðüm çýkýyor ki içinden,
Çözemiyorum...
Yüreðindeki dikenleri söküp at artýk!
Sana bir su gibi durudur þu kalbim,
Bana inanmaný nasýl isterdim...
Gel!
Tut omuzlarýmdan,
Ýyice bak gözlerimin içine...
Gözler yalan söylemez...
Kýrma içimdeki öksüz çocuðu,
Öyle içten ki sevgisi...
Bak gözlerine...
Riyâ yok orda,
Neden görmüyorsun?
Huzur kapýsýný kapattýn,
Arala biraz...
Hadi, gel!
Bakýþlarýn doldursun yüreðimi...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.