yaðmur yaðar saðanak saðanak rahmet iner gokten ýrmak ýrmak tabiat ana el uzatmýþ tek amacý kullara hizmet sunmak
muhtaç olur ,kul her daim, bir kula, yeter ki muhtaçlýðý olmasýn bir pula, düþenin asla bu dünyada dostu olmazmýþ, bir tekmede çözüm deðil çamura bulanmak
kimi paraya pul-a doymaz zenginim diye gönül almaz meziyet den yoksul çenebaz insan deðil sanki hokkabaz
gönül konuþur dil söylemez öz de hak ilahýn tefsirine eriþmez timsah gözyaþlarý altýn da neden insanoðlu iyilikle lutuf bilmez..
c.yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
CEYLAN 17 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.