Duygularýma yenilecek adam deðildim, Baðrýma kene gibi yapýþan þu deli sevda olmasaydý. Tutup yakasýndan, Uçurumlardan aþaðý atmasýný bilirdim de, Hiç hesapta yokken çýktýn karþýma. Seni, yüreðimi mesken tutasýn diye mi sevdim? Dün yoktun yanýmda, bu gün de yok ol! Hatýran kalmadý bende, adýn da yok!
Git! Uzak dur benden! Yaklaþma! Bir tek soru bile sorma, kafamýn tasýný attýrma! Yoksa, kalbini kýrarým, doðrulamazsýn! Sevmeyi bilmiyorsun, ‘Zaman lazým, hemen aþýk olamam.’ diyorsun, Ulan, zaman geçiyor, yýl geçiyor, ömür geçiyor! Dalga mý geçiyorsun? Nerde karý kýlýklý paçoz varsa, Kýçlarýndan ayrýlmýyorsun, Dön de, aynada kendine bir bak! Bu halinle, sirk maymunlarýna benziyorsun.
Ateþ olsan, cirmin kadar yer yakarsýn, Sen kaybettin kýzým, Benim gibi adamý arasan da bulamazsýn. Dediðin her þey yalan! Bulunmaz hint kumaþý mýsýn ki? Yoksa Feriþtah mýsýn ulan! Sen kendini ne sanýyorsun? Çin malýndan olmalý kalbin, Havan batsýn!
Mavi renkli gömleðimin cebinde, Bana gülümseyen resmin vardý, Onu da biraz önce çakmaðýmla yaktým. Ýçimde, jilet kesiði acýsý kaldý, onu da hallederim, Yeter ki girme gönlümden içeri, O kapýnýn mandalý çoktan kýrýldý.
Gelene git, gidene de gel demezdim, Ama ne olur, git ulan! Arkana bile bakmadan git! Git iþte! nereye gidersen git! Mekanýma uðrama, hatýrýmý sorma, Uzak dur benden! Çek arabaný bas git!
Senden bir iz kalacaðýný bilsem, Allah’ýma, kitabýma, kalbimi ateþe veririm, Bana bu halimle bile dokunmana izin vermem, Yakar seni tenim. Uzak dur benden, Sebebin olmayým, benden olmasýn ölümün!
Bir sözün bir sözüne uymuyor, Sabah ayrý, akþam ayrý oynuyor kýçýn. Kopartýrým, çeker alýrým, yerinden sökerim o dilini, Ya saksý gibi otur oturduðun yerde, Ya da bulaþma bana, bela olma, haydi bas git!
Elini sallasan ellisi gelirmiþ, Ufak at da civcivler yesin zilli...
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 04/04/2013-Isparta