HOŞÇAKAL MEÇHUL SEVGİLİ
Bir yar sevdim engin hayallerimin sessiz sokaðýnda.
Onu severken gizlice,beni sevdiðini sanýrdým
ve avunmuþum yýllarca!
Sevmek eksik kalýr o kadar yorulmalara, o kadar uykusuz gecelere
Yüreðimde açtý en güzel çiçek desem; bilmem ki gül mü yoksa lale
Onun beni anlayabileceðini, hatta sevebileceðini umardým;
geçmiþin kararan yüzünde.
Yüreðime iþlerken nakýþ nakýþ sevgisini; hissedemedim!
Sonradan anladým aþkýn diðer yüzünün acý cektirmek olduðunu;
hemde sinsice...
Ne yazýýki öyle oldu ve en güzel hayallerim aðardý ve soldu.
Bu iþin içinde özlem duymak, sevebilmek yeniden, çok zordu.
Fakat inadýna ya; zaman bana hep seni sordu.
Neden? niçin? ile baþlayýp en son deðdi mi?
Ýþte bu bana çok ama çok koydu!
Cevap veremedim, zorlandým, beynim algýlayamadý bir an olup biteni.
"Ama çaresiz kaldým" deyince; vurdu suratýma elimden kayýp giden senelerimi.
O an anladým ki boþa geçmiþ zaman ve seninle hayalde olsa beraber olmam.
Üzüldüm, hatta dövündüm ama ne fayda!
Tren kaçmýþ, hatta sapmýþ,kaymýþ baþka raya!
Bin piþman baktým arkama.Baktým bakmasýna ama ne fayda;
Benim gideceðim yolla ilgisi yok bu trenin.
Anladým sonunda asýl leylam sen deðilmiþsin.
Lakin mazi beni hep hýrpalýyordu. Yüzüm utançtan kýzarýyordu.
Dudaklarýmý ýsýrdýkça, dudaðým gibi içim de kan aðlýyordu.
Mavi düþlerimde artýk sen yoktun meçhul sevgili.
Benden de sana burdan hoþçakal demek içimden geldi.
Bildim ki sevilmesi gereken O, O’dur perde arkasýnda en yüce sevgili.
Öyle bir sevgili ki; eþi yok, benzeri asla olmayan, bir ve ebedi.
Kasým TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.