NAZİRE
BEKÝR AKBULUT`UN (KÖTÜLÜK ÞÝÝRÝNE)
NAZÝRE
Bir hikmet iþittim ben bu çaðrýda
Duymalý amasý da saðýrý da
Herkes yürümüyor ayný doðruda
Arada devamlý açý kalýyor
Maþa varken, elin uzatma köze
Söylenecek þey çok inersek öze
Tükürüðü yaðmur sayýyor yüze
Sakalý kurtarsa saçý kalýyor
Sanma herkes ektiðini biçiyor
Kimisi sap yiyip saman sý…..
Dayý diyen her köprüyü geçiyor
Ortada inatçý keçi kalýyor
Sen konuþ dersini alanlar aldý
Gariban lotoyla hayale daldý
Bilemem kim nasýl çok zengin oldu
Eledim, Sabancý, Koç´u kalýyor
Vatanɪn topraðɪ parçadýr candan
Can verilir ama geçilmez ondan
Aklɪnda ne kaldɪ dersen atandan
Bu yurda bin yɪllɪk göçü kalýyor
Garibin kannýný emiyor bitler
Heder olup gitti nice yiðitler
Malý götürüyor it oðlu itler
Gurbetçi Yusuf`a suçu kalýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.