Seviye yazýyor. Özleme yazýyor, Ama hayata kýzýyor aslýnda, Kahretsin umut bu ya! Ben üstüme alýnýyorum, Hüzne dalýyorum.
Sonra bir þiir daha yazýyor O,
Gözlere yazýyor, Gizlere yazýyor, Aslýnda hep hayata yazýyor, Kahretsin ki ben Üstüme alýnýyorum, Seviye bulanýyorum.
Bir þiir, bir þiir daha yazýyor O,
Geceyi, Geleceði, Yüreði, Kelebeði, Yazýyor iþte her þeyi, Kahretsin, Kahretsin! Yine ben üstüme alýnýyorum. Alevlere yanýyorum.
Yine yaptý yapacaðýný O, Yine bir þiir yazdý.
Beni, Bizi, Ellerimizi, Dillerimizi, Gözlerimizi, Yaðmurlarýmýzý, Kasýrgalarýmýzý, Solunu, Sonumuzu, Sonsuzluðumuzu, Biri birine karýþan soluðumuzu.
Kahretsin dedim ya! Yine üstüme alýndým! Öylesine bandým ki sevdaya, Yazdýðý aslýnda kendi soluydu, ÝRONÝ DE BURADA YA!
Ben hep yanlýþ okumuþum þiiri, HÝÇ BÝRÝ, AMA HÝÇ BÝRÝ! BANA DEÐÝLMÝÞ YAAAA! Kahretsin ki ne kahretsin! Bana olan olduktan sonra! nermin akkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Nermin Akkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.