NEDEN BİR HİÇ UĞRUNA KENDİNDEN VAZGEÇTİN
Bir fýsýltýydý kulaðýna gelen
Sonra baþýný kaldýrdýðýnda
Karþýndaydý o
Elleri titriyor, kalbi atýyordu
Her þeyini, uðrunda verdiði insan bu muydu?
Neden di?
Her zaman o mu çekmek zorundaydý?
Her þey sorulardan mý ibaretti?
Her zaman o mu sevmeliydi
Yapmamalýydý onu sevmemeliydi
Onun acý çekmesi lazýmdý birazda
N`oldu sonunda kendinden vazgeçtin
Deðersiz biri için
Kendini bitirdin
O deðilde
Bir hiç uðruna feleðini þaþtýn be aciz
Nedenlerle boðulmuþ,
Çekilmiþ sinesine,
Aldýrmamýþ garip olarak adlandýrdýklarýna
Yapmýþtýn yapacaðýný yine aciz
Dayanamamýþ onun için kendini feda etmiþtin
Bunu niçin seni yaratana deðilde seni acizliðe itene yapmýþtýn ki
Canýndan çok sevdiklerini atmýþ kenara,
Arkana bile dönmeden býrakýp gitmiþtin acýmasýzca
Seni düþündüklerine piþman edememiþtin yine de bu yaptýðýnla
Anladýn mý aciz anladýn mý (Kevser Rabia Ergüven)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.