Bugün öðle arasý, Hüngür hüngür aðladým parkta, Nefes alamadým önce silerken yaþlarý, Birkaç adam geldi yanýma, Sonra kalabalýk vardý, Gözlerinde bir acýma duruyordu öksüz, Gözlerini doðrultup bana, Cesedime bakar gibiydiler, Sanrýlý bir âþýktým ben aslýnda, Derin bir kuyuya düþmüþtüm, Atýlmýþtým yüreðimin suskunluðuna, Aldatýlmýþtým gözleri kara denizkýzlarýnca, Dudaklarýnda bir türkü vardý boyalý Ve maviye boyanýyordu gökyüzü, Nefes tükendi boðazým týkandý. Ben bir kere ölmüþtüm zaten, Ölemezdim bir kere daha,
Tanrýdan kýskanmadýðým tekti, Ve gözlerine sürüp bensizliði, Acýmadan merhametsizçe tetiði çekti, Feryadý kuruturken denizi, Denizkýzý sere serpe yatmýþtý, Umursamazlýðýn koynunda boylu boyunca, Adamýn cesedi vurdu sahile, Ve gözlerinden okunuyordu adamýn, Ýntihar mavisi yalnýzlýðý, Sulara yazdýðý þiirler silindi, Gözlerinin kenarýnda bir çift yaþ vardý, Biri sevdiði adýna biri de kendine, Bugün öðle arasý, Hüngür hüngür aðladým sessizce, Feryat bile etmedim doldu taþtýlar etrafýma, Ben çaðýrmadým bu kalabalýk yalnýzlýðý, Çekilip gidin hayatýmdaki maskeliler, Dost diyenlerle bir olmayýn sevdiklerim. Sýrtým kan revan ve bu yalnýzlýk bana, Mübah sayýlýrdý,
Ölmüþtüm ben oysa, Bir kadýnýn gözlerinde, Bir denizkýzý tükürmüþtü aþkýmý, Denizin tam ortasýna, sevdanýn kalbine, Ben vurmuþtum yalnýzlýðýmla sahile.
Ben bu hayata layýk deðilim biliyorum. Yokluðun durur boðazýmýn dokuzuncu boðumunda, Hak ettim ben bu yalnýzlýðý, Lambalarýn sarýmtýrak ýþýðý aydýnlatsýn gecemi, Ve sen her uykuya yattýðýnda sevgili, Gözlerini kapatýnca gör cesedimi, Sahile nasýl seninle vurmuþum, Bir öðle arasý nasýl sensizliðin koynunda, Uðunan çocuklar gibi olmuþum. Aþk bende sendin aslýnda Ufalanan tüm efsanelerin adýna, Ben avuçlarýndan kayýyordum, Dilimde duayken küfrüm boyumu aþtý Bugün ben nasýl sana bulandým, Okyanus oluyordun içimde,
Ve bir adam yalnýzlýðýný geçirip boynuna, Tekmelemek varken ayaklarýnýn altýndaki, Senin çekip aldýðýn sevdanýn boy verdiði sandalyeyi, O sana kavuþmak adýna, Denize doðru yürüdü, Sessizce aðlýyordu, Ve çok acýyorken caný, Bir denizkýzý hala sevdiðine kýyýyordu, Elindeki neþterle, ellerinde aþkýn kaný,
Bu öðle arasý, Herkes verirken yemek molasý, Bir alýn düþmesi gerekirken secdeye, Bir aþk vurdu sahile, Adam aðladýkça aðladý, Ýnsanlar sessiz feryadýný duyarken, Bir kadýn acýmasýzlýðýna sarýlýp yattý, Döndü sýrtýný birden, Oysa kalbine baksa adamýn, Geçilecek yer yoktu isminden, Deniz o yalnýz adama aðladý, Ýmbat esiyordu kadýnýn teninden, Sahile adamýn cesedi vurdu. Denizkýzlarýnýn elinde çaput, Usanmaksýzýn bir aþký siliyordu. Deniz merhametsizlik kokuyordu. Bir kadýn bir omza dayayýp baþýný güldü, Bir adam imbatta öldü.
BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.