Eðer yeniden baþlayabilseydim hayata, Ýkincisinden daha çok hata yapardým... Kusursuz olmaya çalýþmaz, Sýrt üstü yatardým... Neþeli olurdum, ilkinde olmadýðým kadar... Çok az þeyi ciddiyetle yapardým.. Elbette mutlu anlarým oldu ama, Yeniden baþlayabilseydim eðer Yalnýz mutlu anlarým olurdu. Farkýnda mýsýnýz bilmem, yaþam budur zaten: Anlar,sadece anlar Sizde an’ý yaþayýn... Eðer yeniden baþlayabilseydim, Ýlkbaharda ayakkabýlarýmý fýrlatýr atardým.. Ve sonbahar bitene kadar Yürürdüm çýplak ayaklarla.. Bilinmeyen yollar keþfeder... Güneþin tadýna varýr, çocuklarla oynardým. Bir þansým daha olsaydý eðer.. Ama iþte 85’indeyim.. Ve biliyorum... Ölüyorum.... Jorge Lois Borges
Sosyal Medyada Paylaşın:
nefertari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.