Bu gönül onu bulmuş, yalnız kalmayacak!..
Pencerenin tekini örttüm, ayaz daydým,
Onu gördüm dün gece, artýk yazdayým,
Köþelere kývrýlýp, umudum donmayacak,
Bu gönül onu bulmuþ, yalnýz kalmayacak…
Yýllarým boþa geçmiþ, onu tanýmadan önce,
Kýrýlan dallar ol sun, kalbim kýrýlmayacak,
Gülenin sýrrýný çözmem, artýk sýra ben de,
Bu gönül onu bulmuþ, yalnýz kalmayacak…
Çektiðim dertler idi, kader dedim alýþtým,
Aþkým haber salmýþ, küs deðilim, barýþtým,
Uyuttum korkularýmý, yarýnlara bölüþtüm,
Bu gönül onu bulmuþ, yalnýz kalmayacak…
Sözlerim tutunamadý, akýyor boþluk ta,
Karanlýðým çözüldü, gün bana bakýyor,
Geceyi dost saydým, gündüzü arkadaþým,
Bu gönül onu bulmuþ, yalnýz kalmayacak…
Gözleri darbe vurmayacak, söz verdi bana,
Yüreðimi yakmayacak, köz-kül oldu ayrýlýðý,
Artýk, þarkýlar bana, türkülerse onun için,
Bu gönül onu bulmuþ, yalnýz kalmayacak…
Elekten geçmeyecek sevdam, sýð deniz de,
Bakýp acýmayacak, saran limanlar olacak,
Ne lodos tan, ne de fýrtýnalardan çekinmem,
Bu gönül onu bulmuþ, yalnýz kalmayacak…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu in her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
20.11.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.