Ya Göz Bozuk, Ya Gözlük
Söz dediðin, huzur vermeli bana
Ölümü öldüren, topumuz mu var?
Talebi tenkidi, atma yabana
Kâinatý kapsar, tapumuz mu var?
/
Dünya malý denen, günlük hevestir
Her an kýymetin bil, bu son nefestir
Bazen sade bir süs, ruha kafestir
Gizli hazinemiz, küpümüz mü var?
/
Gayretler ortada, faniler namsýz
Günü kurtaranlar, kedersiz gamsýz
Bir devir yoktur ki, geçsin eyyamsýz
Ölçüye sýðmayan, çapýmýz mý var?
/
Her insafa açýk, ulvî deðerler
Bu yolda yolcuya, boyun eðerler
Þeffaftýr gönüller, yýldýz saðarlar
Kilitli sürgülü, yapýmýz mý var?
/
Asýrlarý sýrtlanmýþ da yürüyor
Koca çýnar için, tohum çürüyor
Iþýyýnca güneþ, karlar eriyor
Zor görünce kopan, ipimiz mi var?
/
An gelir can tenden, uçar da gider
Topraktan bir kapý, açar da gider
Malkoç Ali dostu, seçer de gider
Çalýnacak baþka, kapýmýz mý var? …
/
Ali Rýza Malkoç 24/04/2007 Bursa
Eyyamcý: Gününü dilediðince geçiren, gününü gün eden kimse. (tdk)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Rıza Malkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.