balkon menekşeleri
ah...uzaklardaki baharým
açsýn diye saçlarýn gibi dalga dalga
gene ektim o çiçeklerden balkonuma
birde resmini astým duvarýna
nisan sonu yakýn
ne güzel kokular gelecek yazlýk masasýna yapýþmýþ sözlerinden
cezayir menekþesi bu
bezan mayýsa uzanýyor tomurcuða durmalarý
þaþýrýyor mevsimini utanýyor gözlerinden
ne kadar günüm arttýðýný biliyorum ömrümden
kirli çýkýnlara saklýyorum kefen parasý gibi
nafile sevdalara rehin koymuþum anladým
deli zamanlarýn doruk mekânlarýn sürecini
durur mu meyveye dere dibi salkým söðütler
dallarým budaklarým kýrýlýyor seni tanýdýðýmdan beri
hangi dilden hangi tenden seveceðimi unutuyorum bazen
umudumda freng diyarýnýn kösleri
kurumuþ mezarlýk sarmaþýklarýna su veriyorum gözümden
tohuma duruyor soðuk mermer
nüksediyorum yeniden gümaným olmuyor özümden
bir koca ordu yaþýyorken tek kiþi
talimden geçiriyorum tutunuþumu kavlimi
gövdeme musallat ihtimal aþklarý
tek tek ayýklýyorum ayrýk otlarý gibi
iz koyuyorum müjdeci serçelerin seharine figanýmla
anlýyorsun inanýyorsun deðil mi
yaþamaya piþkinim sana acemi
nice girdaplý ýrmaklar baðlamýþsýn yollarýma haberim yok
bu nadasa kalmýþ yürek ab-ý hayata bile titrer mi
timur divaný gibisin söylemelerime
ah...sevdalým bir de dillerim çözülse
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.