ERENLER

Perdesiz saz ile düþtüm yollara,
En yüksek perdeden çaldým erenler.
Külünk vurdum sarp daðlara bellere,
Bir Þirine Ferhat oldum erenler,

O yar kokusunu almýþ kekikten,
Hasretim katmerli zülfü dökükten,
Haberdar mý gönlümdeki sökükten,
Sinemi aþk ile deldim erenler.

Ýlkbahar gelince depreþti derdim,
Gurbet eller oldu vataným, yurdum,
Sevda tezgâhýnda çileler ördüm,
Sabýrda selamet buldum erenler.

Umudum süzüldü hayalden öte,
Gönül vuslat dedi girdi zahmete,
Açýldý ellerim Hakk-ý rahmete,
Tasavvuf nehrine daldým erenler.

Gitmedi yakamdan feleðin eli,
Urbalar giydim ya sarmadý beli
Kimi derviþ sandý kimisi deli,
Oturup halime güldüm erenler.

Metin’im bakar mý kýyý, kenardan,
Can sakýnmaz muhabbeti sunardan,
Kýrk yýldýr gönlüme akan pýnardan,
Sanmayýn aþk ile doldum erenler,

Sosyal Medyada Paylaşın: