çocuk yaþý oniki belki de ancak onüç. gözleri hep çeperli, elinde ekmek dilimi. hala çocuk o,çocuk, ip atlayan çocuk o. sabah ana giydirir, akþam soyan yine o.
ey sen azgýn kudurmuþ, yaþýn gelmiþ doksana, elin uzanmaz suya, kadýn senin neyine.
ana o anaki,kýrýlasý elleri, baba o baba ki, kör olasý gözleri. olmayan töre için, rahat ve huzuru için, üç paraya namusu ve de olmayan þerefi için, sattýn mýnýk kýzýný.
dikkat edin analar, zaman birlik zamaný, el ele,omuz omuza, gelin hep beraber, yýkalým duvarlarý. dur diyelim vahþete barbarlýgý boðalým.
sen ey sefil,utanmaz, nereden kaldý sana, binlerce dönüm arsa. hangi parayla ldýn, hesap ver bu millete. agalýk denen düzen, düzmece uydurmadýr, üç beþ kiþi ugruna, yok olan binlerce var. devlete vermez vergiyi, su bedava elektrik havadan, her türlü melanetin yatagý bu düzendir. o ortamda yetiþip gelerek þehirlere, ayný düzeni burada kuranlarda onlardýr.
gelin birlik olalým, yýkalým duvarlarý, küçücük çocuklarýn dünyalarý olalým. analar,bacýlar bu vahþte karþýlar el ele vererek hep birlikte kuralým yepyeni dünyalarý.
Atilla Durukan
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.