Hiç

bir baþka gecenin kasveti
intihar eden asma dallarý
kasýlan toprak uykusuz gözbebeklerimde




daha sabaha kaç var




kaç kelebek ölüyor kozasýnda
ardý sýra yaðmur ve nar aðaçlarý
uzun uzun aðlayan ýrmak
göðün gölgesinde çýldýran atlar


yerin fundalýðýnda korku



yelkovan diyorum
nasýl patlýyor saatler
sokak çocuklarý göðsümü oyuyor
dilsiz ezgileri kaldýrýmlara býrakýyorum




belki de gitmeli þiddetli rüzgârla




yarý karanlýk
yerçekiminde þarkýlar
doðdum yalýn
uykuda çocuksu
büyürken yana devrilip aniden yok oldum.








lacivert
Sosyal Medyada Paylaşın: