SAVAŞIN
Dertle figan edip kara yas baðlan
Düþün insanoðlu boþtur uðraþýn
Kul doðarken gülen ölünce aðlan
Nedir insanoðlu bu gönül yasýn
Garip misin hep sýlayý anarsýn
Kuþ misali daldan dala konarsýn
Kavrulmuþ köz gibi içten yanarsýn
Yok mu dert dökecek bir tek sýrdaþýn
Neden böyle yaslý yaslý gezersin
Ela gözlerinden yaþlar süzersin
Melul mah sun bakar baðrým ezersin
Yüce daðlar gibi dumanlý baþým
Adýný anmaz mý hýsým akraban
Ayrýlmaz canandan seven bir canan
Mevla ya eriþmek deðimli çaban
Yok mu insanoðlu kavim kardeþin
Ölüm var diye mi matemi tutan
Kim vefa gördük ü fani dünyadan
Kara toprak oldu bak anan atan
sense madde için niçin uðraþýn
Yükselinin hallerine gülersin
Rýzýk için topraðý beller elersin
Boþa geçti bunca ömür neylersin
Nefisin için kara yelle savaþýn
Osman YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.