ÖLÜM IRMAĞI

Ey insanlar! Kulak verin sözüme
Dünyada yaþayan mutlaka ölür
Kader gözlüðünü taktým gözüme
Gördüm ki ne varsa olacak olur


Doðarak dünyaya dökülür insan
Dünya deðirmeni öðütür onu
Ne kadar baðlansa kalamaz inan
Kabir kapýsýndan geçmektir sonu


Hani ecdadýmýz, hani babalar
Hepsini götürmüþ ölüm ýrmaðý
Engel tanýmýyor, boþa çabalar
Acýya çevirir tatlý damaðý


Hani taþtan saray yapan Âd, Semud
Dünya sahnesinden silindi gitti
Ýlahlýk taslayan Firavun, Nemrud
Ölüm onlarý da periþan etti


Giden gelmez, sanki uykuya dalmýþ
Kabirde kendini dinlendiriyor
Evleri yýkýlmýþ ýpýssýz kalmýþ
Yurdunu köpekler þenlendiriyor


Sakýn onlar gibi gaflet etmeyin
Þimdi durumlarý ah ile vah ’týr
Dünyalýk peþinden koþup gitmeyin
Her þey fani, baki olan Allah’týr


Dünya ayný dünya, insandýr yalan
Büyük küçük seçmez, göçen göçene
Akgül’e de olur herkese olan
Kapanýr gözleri, baðlanýr çene…

KEMAL AKGÜL (01.04.2013)

Sosyal Medyada Paylaşın: