gözlerimi açtýðýmda;
yazmaya deðecek kadar çevirim dýþý anlýk ileti bulamadým öyle,,geceden kalma,,
düþsüzlüðüm bu yüzden,
ya da bu yüzden yazýyorum,,düþünmeden,,
çöp kutusuna,
ya da geçmiþte býrakacak kadar ýrak bellediðim bir ’’an’’ evveline,,gidemem doðrusu,
elindeki kalemi evire çevire döndüren tembeller gibi hissediyorum kendimi,
armutun piþip düþtüðü aðýzlar geliyor aklýma,
sonra,,yer çekimi,
derken kuþbakýþý tasavvur edeceðim bir kadýnýn resmi çiziliyor zihnimde,
daha önceden görmediðim ve dahasý hiç mi hiç merak etmediðim bir kadýn,
mühim deðil , ne ismi ne de yüzünün þekli,,
onu kadýn yapan ne varsa çýkýyor kuþbakýþýnda,
poposunu ikiye ayýran yol ayrýmýndan tut,,göðüs uçlarýna kadar,,
ensesine eðiliyorum,
deðdi deðecek parmak uçlarým,,omuzbaþlarýnda,
niyete mani olacak bir kudreti tanýmýyor þehvet,
ve ayýp olacak her þeyi reddeden arzunun tek taraflý esiri olmak,
ya da olmamak arasýnda sýkýþýyorum bir an,,
ah,,kadýnnn,,
hayal olmasaydýn eðer,,
bir baþkasýnýn olamazdýnn ;)
nisan 15,15