baþýmý kaldýrýp bakmak istemiyorum bekliyorum yerin çekimini bekliyorum göleklensin önümde kara da olsa bulut ünlesin koygun sesiyle ’’cam !’’ diye saçak altýnda
yeniden de yaðar da eskiden de yaðardý yaðmur uyur kalýrdým kuzinenin yanýnda kediyle bir üstüme inceden bi örtü atardý annem uyuyan üþür derdi bilmezdim uyuyan mý üþürdü üþürken mi uyurdu insan
saçlarýmdan parmaklarý geçerdi dinlerdim mermer heykeller gibi ben baþýmý böyle bir günde býraktým var belki beþbin yýl kalsýn yarý uyanýk uykuda
sýðýrcýklarda dalgalanýyor med cezir yaðmur sonrasý cayýr cayýr bulutlar
kalkayým toplayayým aklýmýn saçýntýlarýný nemi silip havadan ince bi ayar çekeyim daha yazacak satýrlarým var
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.