’’Gülüþüne kurban olduðum, hasret ne kelime, ölüyor uzak yollarýn göçmeni.duy beni, çaðýr sus/adým yok/uþlarda...düþlerimizi baþka renge boyama, bin kere ölürüm ben. kýyamet kopsa yarýn; kimi ararým mahþeri kalabalýklarda.... çok mu geç kaldým, anlayaným,diðer yarým,evrenin en tatlý gülüþü.... inan bana, aþk bize çok yakýþmýþtý.gellll yarým kaldý þarkýmýz. ’’ ................................. ...............................................
Hiç bir düþ sabahlarýmý dirilten gülüþünü unutturamaz, ve hiç bir yolculuða bu kadar aç baþlayamazsýn. gömleðimin sol yaný hala lekeli ve ýslak, modasý geçse bol paçalý kotun,izlerin var atamýyorum. ya o öpüþmelerimiz asýrlardýr susadýðým þaþkýn sarýlmalarýmýz hangisini yok sayalým...
hangi ÖFKE vuslattan daha büyük, hangi bahane sevgimizden daha ÇOCUK.! suya yazýlan yazý deðildik BÝZ...
þimdi sensiz kutluyorum yakamozlarýn hüzün dansýný, denize yaslanmýþ yorgun daðlar gibiyim, mahzun bir köy okulu gibi otobüslerden selam bekliyorum artýk ara istasyonlarda çocuklar trenlere el sallamýyor yine de herhangi bir otogarda içtiðim çay kokusunu unutamýyorum sen vardýn beklediðim her saniyede, içtiðim her çayda.
sus/adým yok/uþlarda, gel öykümüz yarým kalmasýn SEN bir sevda þiiriydin; aynýsýný asla yazamadýðým, hiçbir aþka senin gibi dokunmadým,dokunamam...
yuva/sýzým; yeri dolmayaným, unutamazsýn, gündönümünde saçlarýný tarayan yaman esintiyi ki, hiç bir gündönümü bu kadar aþkla dönmemiþti anakaraya... ...
30 Haziran 2004 Bodrum/Gümüþlük Sosyal Medyada Paylaşın:
ALPEREN OZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.