Üstünlük Renkte Değil
Ýnsan yaratýlmýþýz, herþey hizmetkâr bize
Boyamýz derindedir, rengimiz vurmaz yüze
Farklýdýr mihengimiz, deðer veririz ize
Geldi bahar mevsimi, kalmasýn sevdan güze
/
Zeytindeki karalýk, düþürmez deðerini
Erir gider beyaz kar, tutunmaz diðerini
Merkebe sor beðenmez, altýndan eðerini
Ýnsanlýk ortak payda, gerek yok baþka söze
/
Zengin fakir aynýdýr, üstünlük takva ile
Yükselir dua ile, alçalýr þekva ile
Gönülde yaþanýr aþk, çoðalmaz kopya ile
Bulmuþsa düzgün yolu, kalpler ulaþýr haza
/
Küresel ýsýnmayý, yaþayalým kalplerde
Kopup gelse buz daðý, kim kalýr ki diplerde?
Zenginlik bakýþtadýr, zannetmeyin küplerde
Her kapýdan kolayca, alýnmýyor ki vize
/
Bütünlüðü olmayan, millet deðil sürüdür
Hakk ile kanatlanan, insana renk körüdür
Ayýrým yapan gözler, bedenin bir urudur
Ýcraat geçer akçe, deðer vermeyiz poza
/
Ali Rýza Malkoç 26/02/2007 Bursa
Þekva: Yakýnma, sýzlanma, þikâyet.
Takva: Dinin yasak ettiði þeylerden sakýnýp buyurduklarýný yerine getirme, züht
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Rıza Malkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.