muhterem

ah! þimdi asýlmak vardý þakaklarýndan
yakamoz deðmemiþ gür saçlarýndan
solgun baharlarý kazýnýrken yüzlere
okkalý bir þamar gibi zamanýn
her sevincin diyeti bir sus kalýr
neden bir bize benzemez gördüðümüz aciz yüz
hayal meyal duyduðumuz çocuk sevinçlerimiz
meþin kýrbaç gibi þaklar tüm zihinlerde


ah! avunmak mümkün olsa ezberlerinden
“bu ben deðilim “ dediðimiz
çýkmaz sokaklarýna varmadan seferlerimiz
ah muhterem
kýrk yedi koca baharýn hazanýna ermiþken
bir bilsem
hesap soran bir cellat suretindeki bakýþ
karþýmda dikilip duran bu sükut neyin nesi
elimi býrakmaz müzmin kor yalnýzlýðým
infazýna ramak kalmýþ mahkûmuna göz kýrpar


ah muhterem
þimdi her geçen gün içimizi kanatan
hasbýhaline düþtüðüm zühre akþamlarýmýn
çocuk sevinçlerini kim duyar


sahi ne diyordun
bir hatýrla
“dün dünde kalmýþtýr, bu gün bu günde
yedi kattýr arþý ala, bu evren
yedi rengi vardýr gökkuþaðýnýn
her rengi yakuttur, yakut yüklü hazine
her yaþ güzel, her doðan gün emsalsiz
ne hükmü var aynalara küsmenin”


bugünü yaþamalý muhterem
bugünü yaþamalý tez elden
balçýkla sývanmaz güneþ
her yeni gün bir geceyle çoðalýr
aynalar hep yalan söyler aslýnda
hissettiðin yaþtasýndýr muhterem
dört elle sarýlmak budur hayata



þiirime ses olan Hayrunisa ÞENEL (siyahgecem) Hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimle...



Mevlüt GÖZDE
nisanabirkala2013



Sosyal Medyada Paylaşın: