gidecektin madem neden geldin
þimdi ellerimi koynumda boynu bükük yetimler gibi býrakýp
eller gibi gittin...
bal damlasý gözlerinle gökkuþaklý sevinçleri serdin
pervasýzca yýldýz yýldýz göðüme...
neden
minicik ellerinle yaz güneþi sýcaðýný býraktýn
futursuzca avuclarýma...
þimdi yokluðunla heba olmuþ
koca bir ömür artýðýný tüketiyorum acýyla kývranarak...
mevsimleri unut
þimdi her mevsim eylül kokar
hüzzam dökülüyor bardaktan boþanýrcasýna
göz bebeklerimi kanata kanata...
gözlerimin
hüzün boyalý sen bakan yamacýndan
asi nehirler doðuyor çaðýl çaðýl suskunluðumdan...
güneþini kaybetmiþ gezegen
bir türlü sabah olmuyor
tomurcuk mevsiminde adýn
kocaman bir sus olup donuyor dudaklarýmýn kýyýsýnda...
her gece sýrat kurulur
gayya üzerine ben yürürüm avuçlarýmda güneþ sönerde
yanan bir ben olurum cehennem kendinden utanýr...
ellerim kapanýr göðsüme
parmak uçlarýmdan bilinmedik lisanla mahcup fýsýltý
nisan yaðmurlarýna inat
sen dilenmiþ tek bir cümle duaya çýðlýk çýðlýða ýslak aminler dökülür ...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.