AMMA
“Vuslat dedikleri bir yýlda biter,
Bu ayrýlýk bana ölümden beter!”
Zile Ovasý’ndan çýkýnca yola,
Bekle dersin amma ben bekliyemem.
Karaþeyh Köyü’nde verince mola,
Bekle dersin amma ben bekliyemem.
Çekerek Irmaðý kývrýlýp akar
Köylüler ovaya tepeden bakar
Bu hasretlik yine içimi yakar,
Bekle dersin amma ben bekliyemem.
Gabardýcýn dibi keklik yuvasý
Harmanda bekliyor suyun kovasý
Kartal Kayasý’n da rüzgar davasý,
Bekle dersin amma ben bekliyemem.
Yollara düþmüþüm basar giderim
Sensiz bu dünyayý artýk niderim
Gurbette kalýnca senden beterim,
Bekle dersin amma ben bekliyemem.
Doðanay’ým saydým, seneler olmuþ
Hasretlik acýsý içime dolmuþ
Gök ekin tarlada sararmýþ solmuþ,
Bekle dersin amma ben bekliyemem.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.