Sakýn sakýn arkana dönüp te bakma. O eþsiz gözlerinle beni fazla yakma. Acý çeken kalbimden kanlar akýtma. Git yoluna sen aldýrma sakýn bana.
Býrak kendi halimde acýmý yaþayayým. Gözlerimden akan yaþlarla boðulayým. Tüm yaþadýðým bu acýlardan kurtulayým. Ýstemem sensiz doðacak sabahý bulayým.
Artýk sarýlmýþ kefenime sýký sýký sarýlacaðým. Üstüme atýlan topraða þükürler diyeceðim. Hak ettiðim huzuru mezarýmda bulacaðým. Belki de sevdiðim için ateþlerde yanacaðým.
Artýk karanlýklarýn þairi olarak anýlacaðým. Nurlarla dolu dünyamý baþýma yýkacaðým. Aþký sevdayý sayfalara artýk yazmayacaðým. Þairliði býrakýp acýlarýn adamý olacaðým...
Sen öldürdün gül için yaþayan bülbülünü. Kuruttun gülüm tarlada sarý sümbülünü. Ama bülbül ölünce de unutmadý o gülünü. Sen giderken zaten söyledin son sözünü….
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.