Ben, sarýldýkça kanayan bir yarayým;
Sense gözlerde ansýzýn kopan bir fýrtýna...
Çözümsüz,anlaþýlmaz kýlar beni bu baðým,
Kimi gün, tarifsiz boþluklar kalýr içimde,
Kimi gün, ruhum bir bahar meltemine kapýlýr,
Bir sevda masalý anlatýr dallara...
Sonra, gözlerimde pýrýltýlar bulutlanýr,
Aklýma gelir acýmasýz darbelerle daðýldýðým.
Huzur bulamam yalnýzlýk köþemde bile;
Herþeye raðmen kederler, yine de
Bir bir umuda kanatlanýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.