Utandım
Bal arýsý can diþinde iþledi
Ayýya sunulan, baldan utandým
Gündüz hayal etti, gece düþledi
Yardýma koþmayan, koldan utandým
/
Bebe gibi ilgi ister kucaktan
Sütü kaynar taþar, her gün ocaktan
Bu yanda ekinler, yandý sýcaktan
Boþa akýp giden, selden utandým
/
Söze gölge düþer, baskýn imalar
Baþka tele vurgu yapar temalar
Aynaya akseden, bildik simalar
Dilinde diken var, gülden utandým
/
Ýnsanlýk bir þeref, sunulmuþ bize
Bin bir nakýþ sanat, çizildi yüze
Sanki nazar deðdi, gelindi göze
Sürüye karýþan, kuldan utandým
/
Bu topraklar ne insanlar büyüttü
Bir hortum geldi de, her þeyi yuttu
Asýrlýk beþiðe, koydu uyuttu
Çömlek bile olmaz, kilden utandým
/
Malkoç Ali þehir havasý koklar
Hormonlu gidiþat, tekeri tekler
Bir milleti ancak, milli ruh paklar
Ziyneti yabani, ilden utandým
/
Ali Rýza Malkoç 22/09/2006 Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Rıza Malkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.