Zaten öyle bir ’sen’ yoktu! Öyle bir ’ben’ düþlemiþti seni, Say ki,serap gördük, Yýllar sonra çýkýp gelme! Ak saçlarým,sisli bakýþlarým tanýmayabilir kokunu! Hiç bir varlýðý senin kadar özlemle beklemedim! Ama yetmedi,’biz’ olamadýk!
Baþýmý alýp gitmeliyim buralardan! Saçlarýmý bile burda býrakmalýyým! Dün’e ait herþeyi... Geçmiþi,lisemizi,tanýdýk kalabalýklarý... Bir cebimde umutlarým, Bir cebimde heyecanlarým, Çantamda kaðýt,kalem ve sen! Yeni,yepyeni bir dünyaya gitmeliyim!
Kelebekeleri,kirazlarý,sokaklarý farklý! Esintileri, huzurun diðer adý! Her sokakta ’PLATONÝK SEVDALARIN’ izleri... Yaralý çýnarlarýnda,iç burkan öyküler okunsa da, Deniz olmalý mutlaka.!
Adamlarý adam gibi! Kadýnlarý þiir gibi... Paslý eski de olsa sandallarý olmalý! ’Kimsin,kimsen yok mu,hani sevgilin’ sorularý yok! Kimliðim sadece ölüm günümde lazým olmalý!